Verliefd, verloofd, getrouwd en een gezinsleven, allemaal in Carnisse
Hanneke Roman was vastbesloten: ze zou met haar gezin in Carnisse blijven wonen!
De zon schijnt als we aanbellen op de Walchersestraat in Carnisse. Hanneke doet open. “Kom verder, we zitten buiten!” In haar zonnige tuin vertelt ze over haar liefde voor Rotterdam en Carnisse in het bijzonder. Ze leerde er haar man kennen, haar dochter werd er geboren én ze ontvangt er gasten uit de hele wereld. “Ik woon al meer dan 15 jaar in deze buurt, ben trots op de wijk en op Zuid in het algemeen.”
Dorpsweg Romance
Hanneke groeide op in Ridderkerk, haar man Adriaan in Roemenië. Ze ontmoetten elkaar in 2006 in Carnisse, in de kerk. “We woonden al jaren maar twee straten van elkaar vandaan!” lacht Hanneke. “Binnen een half jaar waren we getrouwd,” vervolgt ze. “Dat was niet alleen maar romantiek hoor, maar ook voor Adriaans verblijfsvergunning. Hij woont hier sinds 1994, maar moest terug. Roemenië hoorde toen nog niet bij de EU.” Hoewel dat inmiddels wel het geval is, vroeg Adriaan toch Nederlanderschap aan en deed hij staatsexamen. “Hij heeft er jaren voor gevochten en wilde het graag.”
Koopwoningen zoeken in Carnisse
Carnisse is Hanneke’s thuis: na een jeugd in Ridderkerk woonde ze nooit ergens anders. Hanneke: “Ik groeide op in Ridderkerk, werkte in Rotterdam en deed een tijdje vrijwilligerswerk in Israël.” Met een bevriende collega huurde ze vervolgens een appartementje in de Buizerdstraat, een zijstraat van de Dorpsweg. Hanneke kocht het appartement toen haar huisgenoot trouwde. Een paar jaar later woonde ze er met Adriaan en Marita. Een benedenwoning leek na een paar jaar praktischer, “maar we wilden de buurt niet verlaten.” Vooral Hanneke was gehecht aan de reuring van de Dorpsweg en de levendigheid op straat. “Bovendien kenden we alle buren goed, van gezinnen en ouderen tot de jongens van de coffeeshop.”
Voor ons geen dorp of andere wijk, wij wilden écht in deze buurt blijven!
Hanneke en Adriaan informeerden: waren er buren van plan hun huis te koop te zetten? “Veel mensen denken dat je hier zo snel mogelijk weg wilt, vooral met een gezin. Voor ons was dat juist niet het geval. We wilden écht in deze buurt blijven.” Dat lukte! Na een flinke zoektocht woont de familie Roman sinds 2010 in een benedenwoning van 52 m2 met drie slaapkamers en een grote tuin. “Dit was het eerste huis waar we het over eens waren. Het is niet groot, maar groot genoeg. Adriaan vindt soms dat we meer ruimte nodig hebben, maar ik vind vooral dat we beter moeten opruimen. Adriaan wilde per se een tuin om te kunnen barbecueën. Voor mij hoefde dat destijds niet, maar nu ben ik er blij mee. Die schuur is trouwens echt zijn domein, daar kom ik niet binnen,” voegt ze lachend toe.
Sokha, Amadou en Marita
Carnisse heeft gezinnen nodig
Hoewel Hanneke ‘haar’ straatje niet snel zal verlaten, is ze benieuwd naar de ontwikkeling van haar buurt en de komst van nieuwe buren. “Buren maken of breken je woongenot. Momenteel wordt hier veel opgekocht en tijdelijk verhuurt, maar Carnisse heeft het juist nodig dat gezinnen hier blijven en iets opbouwen.” Een buurtschool vinden voor Marita vonden Hanneke en Adriaan des te belangrijker, vertelt ze. Marita ging naar een christelijke school, totdat deze werd opgesplitst in drie locaties. “De school veranderde en we kozen toen voor Het Kompas in Tarwewijk. Dat is een echte streekschool in plaats van een buurtschool. Ikzelf vind dat wel jammer, maar Marita heeft het er gelukkig naar haar zin.” Met vriendinnetje Sokhna heeft Marita nog steeds goed contact: ze zaten hiervoor samen op school en kennen elkaar van het Amelandseplein, waar ze als kleuters veel speelden.
Gisteren nog logeerde hier een stel uit Zuid-Korea
Hanneke zag haar buurt in de afgelopen vijftien jaar opknappen en hoopt nu dat het grote verloop in de verhuur tegen wordt gegaan. “Veel eigenaren wonen niet in hun woning en dat geeft een andere dynamiek, huurders zijn minder betrokken. Het is nog teveel een doorgangswijk en lijkt soms wel een vakantiepark, terwijl het zo’n fijne buurt is om te wonen!” Over vakantieparken gesproken: zo nu en dan transformeert de achtertuin van familie Roman in een mini-camping. Hanneke is aangesloten bij Warm Showers. “Het is een wereldwijd netwerk speciaal voor lange afstandsfietsers. Ik vind het een mooi initiatief en een leuke manier om de wereld te ontmoeten.” Van april tot oktober stellen Hanneke en Adriaan hun tuin beschikbaar voor tentjes. “We hebben nu zo’n twaalf keer gasten op bezoek gehad. Gisteren nog was hier een stel uit Zuid-Korea. Wist je dat er ontzettend veel Zuid-Koreanen door Nederland fietsen? Veel fietsers zijn maanden onderweg, zoals een stel uit Iran dat we hier ontvingen. Ze fietsten door Frankrijk, Scandinavië en Roemenië.” Hanneke neemt veel van haar gasten een middag op sleeptouw en laat ze typisch Rotterdamse plekjes zien. “Sommigen neem ik mee naar molen De Zandweg in Charlois, daar malen ze nog hun eigen meel dat je ook kunt kopen.”
Kop van Zuid weer in zicht!
Zelf herontdekt Hanneke Rotterdam ook nog graag. Haar wekelijkse wandelingen met vriendinnen maakt ze door het Zuiderpark of richting het water van het Charloisse Hoofd. Ze drinkt regelmatig koffie op het dek van het ss Rotterdam en doet – naast haar werk in de gehandicaptenzorg – vrijwilligerswerk bij de Volksuniversiteit aan de Heemraadssingel. Hanneke: “Ik kom regelmatig in het centrum, ga wekelijks naar de markt bij de Binnenrotte en bezoek de Centrale Bibliotheek. Eens in de twee weken onderneem ik iets nieuws met een vriendin. Laatst gingen we naar het Luxor Theater, dan weer eten op de Witte de Withstraat of bij Uit je Eigen Stad. We verkennen de stad nog steeds, maar ik ben altijd blij als ik weer de brug over ben.” Want het favoriete restaurant van de familie Roman ligt net achter de Erasmusbrug, aan de Rijnhaven. “Bij Bab Al Hara eet je goed en goedkoop. Hun versgebakken brood is heerlijk!”
