Lies en Gilbert wonen en ondernemen in Carnisse
'Bij ons komen mensen voor de muziek, de wijn én voor Lies'
In 2008 verruilden Lies Klaus en Gilbert van Drunen de ene havenstad voor de andere: van IJmuiden verhuisden ze naar Rotterdam. In Carnisse kochten ze een huis, vanwege de culturele diversiteit en rust die er heerst. Voor de reuring zorgen ze zelf! Sinds 2013 bestieren ze er Koffie & Ambacht, een bar voor goede koffie en wijn, maar bovenal voor een goede sfeer.
Een betaalbare koopwoning lokte Lies en Gilbert in 2008 naar de Maasstad. Lies: “We twijfelden tussen Friesland en Rotterdam, we kozen voor de grote stad.” Gilbert: “Natuurlijk ook omdat Rotterdam gewoon een te gekke stad is!” Lies knikt van ja. De stad sprak het stel aan vanwege het rauwe randje, de rivier en de diversiteit. Friesland viel om dezelfde reden af. Lies: “Ik was zwanger en we vroegen ons af waar we onze dochter wilden opvoeden. In Friesland, tussen alleen maar witneusjes, of in een multiculturele stad?” Diversiteit en dynamiek wonnen het van de Friese rust en natuur. Geen uitgestrekte weilanden dus, maar wél Carnisse met om de hoek het groene Zuiderpark.
Wonen en ondernemen in Carnisse
Om de sfeer in de Rotterdamse buurten te proeven, gingen ze een paar dagen op onderzoek uit. Lies: “Hier in Carnisse vonden we het te gek. We besloten vrij snel dat we hier wilden kopen.” IJmuiden – Gilbert woonde er 13 en Lies 5 jaar – hebben ze nooit gemist. Gilbert: “Ik ben blij dat ik daar weg ben.” Hun ruime woning, de rustige buurt en centrum Rotterdam slechts een fietsrit verwijderd: de Ebenhaëzerstraat was de juiste keuze. Lies: “Ik vind de diversiteit hier zo leuk. Ik kijk graag naar mensen en was laatst in het centrum, daar vond ik iedereen op elkaar lijken.” Ze was blij weer terug te zijn in Carnisse. “Het is er rustig. Natuurlijk rommelt het wel eens, maar waar niet?”
Lang nadenken is niets voor ons, we doen het gewoon!
De liefde voor de stad is bijna net zo groot als de liefde voor muziek en kunst die het stel deelt. Niet verrassend dus dat Lies en Gilbert hun huis in zo nu en dan transformeerden tot cultuurpodium, genaamd ‘Le Sud, Kultur Bühne Behind Closed Doors’. Het initiatief kwam voort uit zowel liefde als woede. Gilbert: “De bezuinigingen in de kunsten maakten me kwaad en we wilden een signaal afgeven: wij doen het lekker zelf!” De programmering won aan bekendheid, het huis werd te klein. Toen de voormalige reptielenwinkel in de straat te huur stond, zagen ze hun kans schoon. “We belden direct om te zeggen dat we het wilden huren,” vertelt Lies. Gilbert: “Lang nadenken is niets voor ons, we doen het gewoon!”
Buurtbar
Koffie & Ambacht opende in 2013 in de Ebenhaëzerstraat, slechts een paar meter van hun huis. Gaandeweg kreeg het vorm, hun langste performance ooit. Lies: “We lieten het pand zoals het was en zetten wat tweedehands meubeltjes neer. De espressomachine kregen we in bruikleen en toen waren we open.” In het achterste gedeelte wilde Lies – van huis uit meubelrestaurator – een werkplaats maken. Voorin koffie, achterin ambacht, dat was het idee. Dat plan ging niet door vanwege vergunningsproblemen. Per toeval ontdekten ze toen de horecavergunning die nog op het pandje zat: ze konden hun activiteiten uitbouwen!
We merken dat er steeds meer mensen komen
Stapje voor stapje veranderde de zaak, zowel qua interieur als programmering en klandizie. “We merken nu we langer bestaan dat er steeds meer mensen komen,” vertelt Lies. Gilbert: “Wij hebben er de tijd voor kunnen nemen. In het centrum heb je sneller succes nodig om te blijven bestaan.” Ze moeten er niet aan denken, een zaak op de Witte de Withstraat. Gilbert: “Er komt daar een heel ander publiek. Mensen komen vaak per toeval, terwijl bij ons gasten écht voor de muziek komen, en de wijn. En voor Lies. En dan hopen ze dat ik er niet ben, want dat is dan natuurlijk gezelliger.”
Bar, galerie, platenlabel én record shop
De muur is behangen met A4-posters: de ‘Kill and Ignore Me Art Collection’, verklaart Gilbert. Een verzameling posters, allemaal gemaakt door Gilbert. Er wordt nog meer gemaakt. Met hun eigen micro platenlabel brengen ze cd’s van live performances uit, uitsluitend te koop bij Koffie & Ambacht. Er is ook een record shop in de zaak: een krat vol platen, cd’s en bandjes van muzikanten die er optraden. Op die concerten komen veel liefhebbers af. “Ons aanbod is hoogwaardig hoor, Joe McPhee speelde hier voor een klein publiek!” Muzikanten, kunstenaars, maar ook nieuwsgierige mensen uit die buurt komen kijken, vertelt hij trots. “Het is echt een supermix van mensen.”
Plek voor experiment
“Is de pompoensoep niet te pittig?” vraagt Lies een gast. Ook in de kleine keuken wordt er op los geëxperimenteerd. Lies en Gilbert houden er een eigen manier van ondernemen op na, die past bij hen én bij de buurt. Langzaamaan druppelen de gasten binnen, stuk voor stuk geen onbekenden voor het stel. Dochter Jan komt uit school en hijst zich op een barkruk, terwijl Gilbert aanstalten maakt om weg te gaan. “Veel mensen vroegen in het begin of we op ons achterhoofd waren gevallen. Maar zo zijn wij, we doen alles juist niet zoals het heurt.” Het resultaat is een charmant en eigenzinnig zaakje waar iedereen zich thuis voelt. Is het niet door het (overvolle) interieur, dan wel door het warme welkom van de eigenaren.
