Hard werken, prima wonen en weinig smalltalk in Kralingen-West
Thamar Kempees’ recept voor rauw en rebels Rotterdams leven
Hoewel een geboren Zeeuw, was de liefde voor Rotterdam voor Thamar Kempees vanzelfsprekend. Daarom vertrok ze tien jaar geleden, vol goede hoop én hoogzwanger van haar tweede kindje, naar de Maasstad. “Ik was al geen Zeeuw toen ik in Zeeland woonde. Rotterdam was voor mij thuiskomen, ik ben geboren met een natte T!” Ze woonde de eerste negen maanden in Charlois en verkaste vervolgens naar de Dijkstraat in Kralingen-West, waar ze nog steeds woont.
De volkse kant van Kralingen
Ze voelde zich te stads voor Zeeland, vertelt Thamar. “Het kriebelde altijd al, maar in 2007 ben ik redelijk hals over kop naar Rotterdam vertrokken. Ik was 24 jaar en in verwachting van mijn tweede. ‘Als ik nu niet ga, ga ik hier nooit meer weg’, dacht ik.” Dus verhuisde ze samen met haar toenmalige partner en zoontje naar een klein appartement in Charlois. “Het was knus, zullen we maar zeggen. Vanuit daar reageerde ik op andere huurwoningen. Ik had er niet op gerekend dat ik deze woning in Kralingen-West zo snel toegewezen kreeg.” Des te groter was de vreugde toen dat toch gebeurde. “Er zaten zes lagen behang op de muur en er moest veel gebeuren, maar ik was én ben erg blij met deze plek.”
Dit is het rauwe randje van Kralingen
De buurt bevalt goed. “Ik vind niet dat ik in Kralingen woon. Dit is het rauwe randje ervan, de volkse kant. Je moet mij ook niet in hartje Kralingen of Hillegersberg zetten, daar word ik niet gelukkig. Ik woon hier prima op het randje van het centrum en Crooswijk.” Thamar is met de metro vanaf Oostplein in tien minuten in Rotterdam Alexander, waar ze werkt als senior contentmanager bij marketingcommunicatiebureau Guts & Glory. “Mijn werk, het centrum én het Kralingse Bos zijn om de hoek.”
Niet stressen over school
Toen haar zoon Jeremy en dochter Jaïsa nog jonger waren, was de nabijheid van alles helemaal een uitkomst. Inmiddels zijn ze 15 en 11 jaar oud en gaan ze steeds meer hun eigen weg. “Hun scholen zitten hier op vijf en tien minuten lopen. Zij hebben hun leven hier opgebouwd en zijn in hun vrije tijd veel buiten de deur te vinden.” Jaïsa zit nog op de basisschool, Jeremy wordt een echte puber en zit op het VMBO. “Hij is vooral druk met sporten, vrienden en zijn Playstation. Ik stimuleer hem en spoor hem aan zijn huiswerk te maken, te helpen in huis en fatsoenlijk te zijn, maar dwing hem niet tot activiteiten waar zijn interesses niet liggen.” Qua school ben ik niet zo prestatiegericht als veel ouders tegenwoordig. Mijn zoon kan goed leren, maar hij houdt er niet van. Ik had zelf ook een zesjesmentaliteit en wil niet degene zijn die daarover stress veroorzaakt, al doe ik dat soms toch. Ik hoop dat hij bepaalde dingen sneller doet dan ikzelf, maar zijn lol in het leven staat voor mij voorop.”
Quality time & Comfort food
Omdat haar kinderen nu ouder zijn, heeft ze meer tijd voor zichzelf. “Ik kan weer spontane dingen doen en ‘s avonds weg!” Thamar vindt restaurant Thuisch een leuke plek in haar buurt. “Ze hebben een mooie gezamenlijke achtertuin waar je in de zomer lekker zit. Verder is De Tuin aan de Kralingse Plas altijd een goede plek. Met een bittergarnituur, een biertje en dat uitzicht zit je daar heerlijk.” In het centrum komt ze graag bij Altijd in de Buurt in de plint van het Groot Handelsgebouw, en in Noord gaat ze graag naar Nomo aan het Noordplein om dezelfde reden: chicken n’ waffles! “Heerlijk, die combinatie van zoet en zout.”
Vastgoedverhalen
Bij gebrek aan een tuin, is het gedeelde grasveld achter haar appartementencomplex een uitkomst. “Ik zou graag een eigen tuintje willen, maar zie dat maar eens te vinden op dit moment in Rotterdam!” Door haar werk heeft ze dagelijks met de Rotterdamse huizenmarkt te maken. “Ik werk voor toffe opdrachtgevers, waaronder Ooms makelaars. We doen veel storytelling en interviews over nieuwe vastgoedprojecten. Zo was ik laatst in de Rotterdamse School, in de Breitnerstraat.” Het exterieur van de voormalige meisjesschool met kapel en klooster bleef intact, de binnenkant is volledig gerestaureerd. Thamar is duidelijk enthousiast. “Die vier kapelwoningen zijn fantastisch, heel groot en allemaal anders. De appartementen zijn misschien minder geschikt voor gezinnen, maar je zou je kind ervoor verkopen,” lacht ze.
Grote mond, geen smalltalk
Tien jaar later werkt en woont Thamar met haar kinderen en nieuwe vriend in haar lievelingsstad. Ze ziet zichzelf niet snel vertrekken want “er is nog zoveel te ontdekken!” Naast haar werk schrijft ze stukjes op haar eigen blog en zou ze graag culturele initiatieven verder helpen. “Het is belangrijk voor de stad dat kleinere initiatieven – naast de gevestigde musea en culturele instellingen – aandacht krijgen.”
Ik vind het belangrijk voor Rotterdam dat kleine culturele initiatieven aandacht krijgen
Ze pakt er het boek Ink Issues bij van Rotterdamse fotograaf Rick Arnold. “Rick is daar een voorbeeld van. Dit is een fotografiestijl waar ik heel goed op ga.” Net als Rotterdam en haar buurt, heeft Thamar zelf ook een rauw randje. “Ik ben direct en probeer, ook in contact met prestigieuze klanten, zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. Smalltalk is niet mijn beste competentie, ik zeg graag waar het op staat.” Heeft ze dan nog een afsluitende boodschap voor dit stuk? Jazeker. “Geef jongeren vaker een kans en luister naar ze, geef mensen het voordeel van de twijfel en ga met elkaar in gesprek!” Zo.
