Voor Deirdre en Krispijn smaakt Crooswijk naar meer
“Geef mij maar de diversiteit van Crooswijk”
Wij zijn verliefd op deze buurt!” roept Deirdre van Helsdingen al bij binnenkomst. Hoewel ze haar huis in de eerste plaats uitzoekt op stijl en sfeer, bleek de buurt Nieuw-Crooswijk een schot in de roos. Samen met haar man Krispijn van Helsdingen viel ze in 2005 voor het charmante pand uit 1926 aan de Paradijslaan. Inmiddels wonen ze er als gezin met hun zoontjes Wessel en Elia.
Dit is een pand uit de jaren dertig, dat was de voornaamste reden om hier te gaan kijken,” vertelt Deirdre. Ze specialiseerde zich op de Kunstacademie in die periode en werkt inmiddels als kostuumontwerpster en docent aan het Hout- en Meubileringscollege. De buurt was het stel om het even, als het huis maar charmant en betaalbaar was. “We hadden een vrij klein budget en bekeken veel huizen, om de sfeer te voelen. Bij binnenkomst sprak deze gang ons direct aan,” vertelt Deirdre. Ze kochten de benedenwoning en renoveerden zoveel mogelijk. “We hebben er veel aan gedaan, het is niet meer te vergelijken met hoe we het aantroffen.”
De transformatie van Crooswijk
Ook de buurt veranderde in de ruim tien jaar dat ze er wonen. “Toen we dit huis kochten, keken we vanuit de tuin op een aantal lelijke flats. Het was destijds een heel andere wijk, met veel overlast van krakers en junks. Maar Crooswijk was toen ook al aan het transformeren en we wisten van de nieuwbouwplannen voor Het Paradijshof, dat de flats zou vervangen.” Dat onveilige gevoel waar ze haar buurtbewoners wel eens over hoorde, is definitief verleden tijd. “Tegen de tijd dat Wessel werd geboren was het hier ontzettend opgeknapt. Er zijn écht dingen waargemaakt vind ik.” Als positief voorbeeld noemt ze de lofts die in haar straat zijn gerealiseerd, maar ook de Rakakker – een akker bewerkt door buurtbewoners – en de brede trottoirs en drempels in de straat. “Dat is nodig, want ze rijden hier soms als gekken. Wat meer autovrije plekken in de wijk zijn welkom.”
Crooswijk is een beetje hard to get
Met het groeien van hun gezin, groeide ook de liefde voor de buurt. “Toen ik hier kwam wonen kende ik Crooswijk nauwelijks, maar ik weet nu dat het een bijzondere wijk is. Als ik het moet vertalen naar een persoon, zou ik zeggen dat Crooswijk een beetje hard to get is. Als nieuwkomer hoor je er niet direct bij, maar als je wat moeite doet, dan word je vanzelf opgenomen.” Zo geschiedde ook bij het stel: de overbuurman let op het huis als ze op vakantie zijn, de bakker kent de kinderen bij naam. Deirdre: “Dat geeft een onwijs fijn en veilig gevoel.”
Ik zie steeds meer gasten met knotjes en racefietsen
Ook de diversiteit van bewoners maakt de wijk leuk en interessant, vindt het stel. “Crooswijk begint wel hip te worden, ik zie steeds meer gasten met knotjes en racefietsen,” lacht Deirdre. “De wijk verjongt. Hierachter bouwen ze gezinswoningen, dus ik denk dat het aantal kinderen in de buurt de komende jaren flink stijgt. Hier tegenover wonen juist veel studenten, die zie ik af en toe uit hun raam hangen en sigaretjes roken.” Het zijn juist die tafereeltjes die de buurt voor Deirdre zo vertrouwd maken. “Het is goed dat de buurt verbeterd is, maar ik hoop ook dat het oorspronkelijke karakter van Crooswijk gewaarborgd blijft. Het authentieke Crooswijk mag niet verloren gaan.”
Met twee jongens van 2 en 6 jaar, groeit gezin Van Helsdingen uit hun benedenwoning. Ze kijken rustig rond naar een ander huis. Hoewel dit keer wederom de sfeer en stijl van het huis leidend zijn, hebben ze een absolute voorkeur voor Crooswijk. Omdat ze aan de buurt gehecht zijn geraakt en omdat Wessel naar de Vrijeschool Vredehof in de naastgelegen wijk Kralingen-Oost gaat. Deirdre groeide zelf op in Krimpen aan den IJssel. “Sinds mijn zeventiende woon ik in Rotterdam. Eerst in Blijdorp, daarna in het centrum.” Hoewel ze de rust van Krimpen aan de IJssel nu meer waardeert, blijft Deirdre liever in Rotterdam. Krispijn – hij stapt net binnen – vult aan. “Geef mij maar de diversiteit van Crooswijk! Alles loopt hier, dat is heerlijk om te zien.”
Onze buren krijgen regelmatig een goed bord eten
Krispijn groeide op in Rotterdam. Het stel leerde elkaar kennen in de Rotterdamse horeca. Deirdre: “Ik studeerde nog en Krispijn werkte al als chef kok.” Niet onbelangrijk voor een culinair gezin: gezelligheid en goed eten zijn altijd om de hoek. Krispijn: “We wonen naast het centrum, je kunt hier alles halen op tien minuten afstand.” Sinds de komst van Wessel en Elia gaan ze minder uit eten, maar dat maken ze in eigen keuken goed. “We koken veel en vaak. Directe buren krijgen van ons regelmatig een goed bord eten,” vertelt Deirdre. Met de Turkse familie die snackbar Mr. Potato Head bestiert, wisselen ze eten en recepten uit. “Zo eten we met regelmaat heerlijke Turkse gerechten.” Krispijn staat inmiddels in de keuken. Wat staat er vandaag op het menu? “Zoete aardappel met sesam en koriander uit de oven, een melange van oesterzwammen en shiitake en als bijgerecht een komkommersalade. Op maandag eten we altijd vegetarisch.” Het zullen je buren maar zijn!
